Üyeler Görebilir
Gaz altı ark kaynak yöntemleri, elektrod, koruyucu gaz ve ark türüne göre sınıflandırılabilir. Tablo 1.1, bu prensiplere göre gaz altı ark kaynak yöntemlerinin sınıflandırılmasını göstermektedir. İlk büyük sınıflandırma, elektrod türüne göre yapılmıştır. Burada yöntemler, erimeyen ve eriyen elektrod olarak gruplandırılabilir. Erimeyen elektrodlar tungsten'den mamuldür ve yöntem grupları bu nedenle Gazaltı Tungsten Ark Kaynağı (GTAK) olarak adlandırılmıştır. Eriyen elektrodlar ise hem ark taşıyıcı hem de ilave metal görevi yaptığından ve genellikle kaynak yapılan metalle aynı kimyasal bileşime sahip olduğundan, bu yöntem Gazaltı Metal Ark Kaynağı (GMAK) olarak adlandırılır.
Bu iki ana grubun alt grupları, kullanılan koruyucu gaz türüne göre yapılabilir. Gazaltı Tungsten Ark Kaynağında bazı durumlarda Argon-Hidrojen karışımları, ancak çoğu uygulamada da inert (soy) gazlar kullanılır. İnert, eski grekçe bir kelimedir ve "reaksiyona isteksiz" anlamına gelmektedir. Bütün soy gazlar bu gruba dâhildir. Yüksek sıcaklıkta diğer maddelerle bileşik oluşturmazlar; ayrıca, kaynak sırasında da nötr özelliklerini korurlar. Sözü edilen inert gazların tümü, Plazma Kaynağında (PK) kullanılırken, Tungsten Inert Gaz kaynağında (TIG) bunlardan sadece
argon, helyum veya ikisinin karışımı kullanılmaktadır. Tungsten hidrojen kaynağında (THK) ise kaynak sırasında çevre atmosferi hidrojen gazı ile uzaklaştırılmaktadır. Ark türüne göre plazma ark kaynağı, plazma huzme kaynağı (PHK), plazma ark kaynağı (PAK) ve plazma huzme-plazma ark kaynağı (PHAK) olarak alt gruplara ayrılabilir.
Gazaltı metal ark kaynağında hem inert hem de aktif gazlar kullanılabilmektedir. Bu nedenle gazaltı metal ark kaynağı, Metal Inert Gaz (MIG) kaynağı ve Metal Aktif Gaz (MAG) kaynağı olarak ayrılır. Nüfuziyet formu, dikişin görünüşü ve sıçrama oluşumu, kullanılan aktif gaz türünün eritme gücüne bağlı olan Metal Aktif Gaz kaynağı, koruyucu gaz türüne göre, eğer aktif gaz (CO2 ve O2) bileşenleri olan argon esaslı bir koruyucu gaz kullanılıyorsa MAG-M kaynağı ve kaynak karbondioksiti (CO2) kullanılıyorsa MAG-C kaynağı olarak alt gruplara ayrılır.
Bu iki ana grubun alt grupları, kullanılan koruyucu gaz türüne göre yapılabilir. Gazaltı Tungsten Ark Kaynağında bazı durumlarda Argon-Hidrojen karışımları, ancak çoğu uygulamada da inert (soy) gazlar kullanılır. İnert, eski grekçe bir kelimedir ve "reaksiyona isteksiz" anlamına gelmektedir. Bütün soy gazlar bu gruba dâhildir. Yüksek sıcaklıkta diğer maddelerle bileşik oluşturmazlar; ayrıca, kaynak sırasında da nötr özelliklerini korurlar. Sözü edilen inert gazların tümü, Plazma Kaynağında (PK) kullanılırken, Tungsten Inert Gaz kaynağında (TIG) bunlardan sadece
argon, helyum veya ikisinin karışımı kullanılmaktadır. Tungsten hidrojen kaynağında (THK) ise kaynak sırasında çevre atmosferi hidrojen gazı ile uzaklaştırılmaktadır. Ark türüne göre plazma ark kaynağı, plazma huzme kaynağı (PHK), plazma ark kaynağı (PAK) ve plazma huzme-plazma ark kaynağı (PHAK) olarak alt gruplara ayrılabilir.
Gazaltı metal ark kaynağında hem inert hem de aktif gazlar kullanılabilmektedir. Bu nedenle gazaltı metal ark kaynağı, Metal Inert Gaz (MIG) kaynağı ve Metal Aktif Gaz (MAG) kaynağı olarak ayrılır. Nüfuziyet formu, dikişin görünüşü ve sıçrama oluşumu, kullanılan aktif gaz türünün eritme gücüne bağlı olan Metal Aktif Gaz kaynağı, koruyucu gaz türüne göre, eğer aktif gaz (CO2 ve O2) bileşenleri olan argon esaslı bir koruyucu gaz kullanılıyorsa MAG-M kaynağı ve kaynak karbondioksiti (CO2) kullanılıyorsa MAG-C kaynağı olarak alt gruplara ayrılır.