Bir cephe işçisi, işte güvende olmanın yeni bir yolunu öğrendikten sonra eğitim odasından ayrılır.
"Önce güvenlik," diye fısıldadılar yakındaki bir meslektaşına, "her şeyden sonra".
Bu gibi anlar, güvenlik alışkanlıklarının bir şirket kültürünün dokusuna girip girmediğinin en açık göstergeleridir. Sürdürülebilir bir güvenlik kültürü mevcut olduğunda, risk ve olayların önlenmesinin bir kuruluşun uzun öncelikler listesinde nereye düştüğü konusunda hiçbir şüphe yoktur. Güvenlik, kar elde etmenin yanı sıra temel bir inanç ve yetkinliktir.
Güvenlik eğitimi şirketi ile düzenli olarak çalışan bir danışman olan CSP, CET'den Tim Page-Bottorff, “Birinci sınıf bir güvenlik kültürü oluşturmak çok iş gerektiriyor” diyor . “Bunun nedeni kısmen bir dizi kurala uyulmasının süpervizörler için harika bir motivasyon aracı olması, ancak cephe çalışanları için pek bir şey ifade etmemesi.”
Bunun yerine, güvenlik profesyonellerinin örnek olarak liderlik ettiği aşağıdan yukarıya bir yaklaşım öneriyor, kusurlu olmalarını alçakgönüllülükle kabul ediyor ve doğru neyin ortak duygusuna hitap ederek çalışanlara ulaşıyor.
“Bir güvenlik uzmanı ya arkadaş ya da düşman olarak algılanabilir,” diye devam ediyor Page-Bottorff. “Eğer bir arkadaşsanız, işçiler sadece güvenlik gözlüklerini sorulmakla kalmayacak, aynı zamanda sizi konuşmalarına da davet edeceklerdir.”
Şirketinizin zamanın testine dayanacak bir güvenlik kültürüne ihtiyacı olduğunu söylemesinin beş nedeni.
1. Emniyet Polisleri Sürdürülebilir Sonuçlar Almıyor
Page-Bottorff, güvenlik polislerinin - ya da sadece kuralları uygulamaya ve kural ihlallerini cezalandırmaya odaklanan profesyonellere - işçi davranışları üzerinde önemli bir etkisi olabileceğini söylüyor, ancak eski alışkanlıklar zor ölüyor. Bir polis memurunun trafik ihlali için şoförü durdurduğu bir senaryo tanımlamaktadır. Vicdanlı şoför yanlış bir şey yaptığını anlar ve suçlu hisseder.
“Bir bilet aldıktan sonra, davranışlarını birkaç hafta düzeltecekler,” diyor Page-Bottorff, “ama sonra riskleri görmezden gelmeye geri dönecekler.”
Uyumluluğun ötesine geçmek için, güvenlik profesyonellerinin üç zorluğun üstesinden gelmesi gerektiğini söylüyor: Düşük çalışan katılımı, güvenlik programlarına süpervizör katılım eksikliği ve kısayollara yol açan mantıksız verimlilik hedefleri.
2. Eğitim Sadece Çok Şey Yapar
Güvenlik eğitimi sadece önemli değildir, genellikle gereklidir. Ancak işyerinde başkalarına iş sağlığı ve güvenliği hakkında bilgi veren herkes, başarının önünde sayısız engel olduğunu bilir. Bunlar arasında sınırlı zaman ve finansman, düzenlemeleri karşılayan ancak gerçek dünya ihtiyaçlarını karşılamayan konular ve yetersiz tesisler bulunmaktadır. Page-Bottorff, amirlerin eğitim odasında görünmeleri için zaman ayırmadıklarında bir oturumun sonuçlarını da zayıflatabileceğini söylüyor.
“Denetçiler işçileri güvenlik programlarına dahil etmek istiyorlarsa, hazır olmaları gerekir” diye ekliyor. “İnsanları dahil etmek, güvenlik ölçütlerini, ürün kalitesini ve üretkenliğini artırarak eşit bir oyun alanında.”
Listenizdeki başka bir etkinliği kontrol etmek yerine çalışanların katılımına odaklanmak, güvenlik eğitimi bittikten sonra ekibinizin öğrenmesinin devam etmesini sağlamanın bir yoludur.
3. İlerleme İnsan Düzeyinde Gerçekleşir
Güvenlik görevlileri, güvenlik liderlerinin kişisel refahlarına yatırım yaptıklarına inanmazlarsa neden şirketlerinin güvenlik programlarına önem veriyorlar? Page-Bottorff, kalıcı değişimin insandan insana bağlantıların sonucu olduğuna inanıyor. Etkili olabilmesi için bu bağlantıların iş gününün ötesine geçmesi gerekir.
“Bazı şirketler neredeyse robotik olarak günün sonunda eve gelmenizi istedikleri gibi tek parça halinde eve gelmenizi istediklerini söylüyor” diyor. “Bir liderin ya da güvenlik görevlisinin sık sık duymadığını duyduğunuz şey, 'Ah, bu arada, tek parça halinde çalışmaya geri dönmenizi istiyoruz.”
Bu nedenle Page-Bottorff, işçileri her vardiya sonunda bir “güvenlik anahtarını” kapatmaya teşvik etmeyen, 7/24 güvenlik ve sağlık yaklaşımını savunuyor.
“Lider olarak biz işçilere evde kullanmak için araçlar sağlamalıyız” diyor. “Ailelerini davet etmeliyiz, çünkü icra arıyorsanız, bir çalışanın çocuğu ebeveynlere evin çevresinde eldiven veya göz koruması giymesini hatırlatan çocuk olabilir.”
4. Parmak İşaretleme Faydalı Değil
Page-Bottorff, şirketlerin güvenlik kültürlerini ele almalarına yardımcı olurken, iki kelimeye odaklanan çok zaman harcıyor: Yargı ve suçlama. Yetkili makamların varsayılan davranışının, astlara, sorunun kökenini araştırmaya veya empati göstermeye zaman ayırmadan davranışlarının yanlış olduğunu söylemek olduğunu söylüyor. Yapıcı ipuçlarını veya kişisel hikayeleri paylaşmak yerine suçlayıcı açıklamalar yapmanın liderlerin modern güvenlik programlarında yaptığı en büyük hatalardan biri olduğuna inanıyor.
“Güvenlik uzmanlarına neyin yanlış olduğunu veya hata ağacı analizi yapmaları öğretildi, böylece neyin yanlış olduğunu anlayabilir ve gelecekte nasıl daha iyi hale getirileceğini belirleyebilirler” diyor. “Ama nihayetinde, bu analizler suçlanıyor ve korumaya çalıştığımız insanlar kadar insan olduğumuzu gösterme sorumluluğumuz olduğunu unutuyoruz.”
5. İyi Alışkanlıklar İyi Alışkanlıklar
Süpervizörler insan düzeyinde ilerleme sağlayabilir, ancak iyi alışkanlıklar, çalışanların yaşıtlarından aldıkları geri bildirimler ve örneklerden en güçlü şekilde etkilenir. Çalışanlar eşler arası düzeyde meşgul olduktan ve desteklendikten sonra, Page-Bottorff, bir şirketin güvenlik kültürünün, CSP, EMBA, EMBA, “ütopya” olarak adlandırdığı SafeStart meslektaşı Gary Higbee'ye çok daha yakın olduğunu söylüyor.
“Eşler arası düzeyde, işçiler sadece kendilerini korumakla kalmıyor, birbirlerini aktif olarak arıyorlar,” diye devam ediyor Page-Bottorff. “Bir akran size geldiğinde ve 'Hey, belki de bu şekilde yapmalısınız' dediğinde, bu farklı bir saygı seviyesinden gelir ve dinleme olasılığınız daha yüksektir.”
kaynak:
"Önce güvenlik," diye fısıldadılar yakındaki bir meslektaşına, "her şeyden sonra".
Bu gibi anlar, güvenlik alışkanlıklarının bir şirket kültürünün dokusuna girip girmediğinin en açık göstergeleridir. Sürdürülebilir bir güvenlik kültürü mevcut olduğunda, risk ve olayların önlenmesinin bir kuruluşun uzun öncelikler listesinde nereye düştüğü konusunda hiçbir şüphe yoktur. Güvenlik, kar elde etmenin yanı sıra temel bir inanç ve yetkinliktir.
Güvenlik eğitimi şirketi ile düzenli olarak çalışan bir danışman olan CSP, CET'den Tim Page-Bottorff, “Birinci sınıf bir güvenlik kültürü oluşturmak çok iş gerektiriyor” diyor . “Bunun nedeni kısmen bir dizi kurala uyulmasının süpervizörler için harika bir motivasyon aracı olması, ancak cephe çalışanları için pek bir şey ifade etmemesi.”
Bunun yerine, güvenlik profesyonellerinin örnek olarak liderlik ettiği aşağıdan yukarıya bir yaklaşım öneriyor, kusurlu olmalarını alçakgönüllülükle kabul ediyor ve doğru neyin ortak duygusuna hitap ederek çalışanlara ulaşıyor.
“Bir güvenlik uzmanı ya arkadaş ya da düşman olarak algılanabilir,” diye devam ediyor Page-Bottorff. “Eğer bir arkadaşsanız, işçiler sadece güvenlik gözlüklerini sorulmakla kalmayacak, aynı zamanda sizi konuşmalarına da davet edeceklerdir.”
Şirketinizin zamanın testine dayanacak bir güvenlik kültürüne ihtiyacı olduğunu söylemesinin beş nedeni.
1. Emniyet Polisleri Sürdürülebilir Sonuçlar Almıyor
Page-Bottorff, güvenlik polislerinin - ya da sadece kuralları uygulamaya ve kural ihlallerini cezalandırmaya odaklanan profesyonellere - işçi davranışları üzerinde önemli bir etkisi olabileceğini söylüyor, ancak eski alışkanlıklar zor ölüyor. Bir polis memurunun trafik ihlali için şoförü durdurduğu bir senaryo tanımlamaktadır. Vicdanlı şoför yanlış bir şey yaptığını anlar ve suçlu hisseder.
“Bir bilet aldıktan sonra, davranışlarını birkaç hafta düzeltecekler,” diyor Page-Bottorff, “ama sonra riskleri görmezden gelmeye geri dönecekler.”
Uyumluluğun ötesine geçmek için, güvenlik profesyonellerinin üç zorluğun üstesinden gelmesi gerektiğini söylüyor: Düşük çalışan katılımı, güvenlik programlarına süpervizör katılım eksikliği ve kısayollara yol açan mantıksız verimlilik hedefleri.
2. Eğitim Sadece Çok Şey Yapar
Güvenlik eğitimi sadece önemli değildir, genellikle gereklidir. Ancak işyerinde başkalarına iş sağlığı ve güvenliği hakkında bilgi veren herkes, başarının önünde sayısız engel olduğunu bilir. Bunlar arasında sınırlı zaman ve finansman, düzenlemeleri karşılayan ancak gerçek dünya ihtiyaçlarını karşılamayan konular ve yetersiz tesisler bulunmaktadır. Page-Bottorff, amirlerin eğitim odasında görünmeleri için zaman ayırmadıklarında bir oturumun sonuçlarını da zayıflatabileceğini söylüyor.
“Denetçiler işçileri güvenlik programlarına dahil etmek istiyorlarsa, hazır olmaları gerekir” diye ekliyor. “İnsanları dahil etmek, güvenlik ölçütlerini, ürün kalitesini ve üretkenliğini artırarak eşit bir oyun alanında.”
Listenizdeki başka bir etkinliği kontrol etmek yerine çalışanların katılımına odaklanmak, güvenlik eğitimi bittikten sonra ekibinizin öğrenmesinin devam etmesini sağlamanın bir yoludur.
3. İlerleme İnsan Düzeyinde Gerçekleşir
Güvenlik görevlileri, güvenlik liderlerinin kişisel refahlarına yatırım yaptıklarına inanmazlarsa neden şirketlerinin güvenlik programlarına önem veriyorlar? Page-Bottorff, kalıcı değişimin insandan insana bağlantıların sonucu olduğuna inanıyor. Etkili olabilmesi için bu bağlantıların iş gününün ötesine geçmesi gerekir.
“Bazı şirketler neredeyse robotik olarak günün sonunda eve gelmenizi istedikleri gibi tek parça halinde eve gelmenizi istediklerini söylüyor” diyor. “Bir liderin ya da güvenlik görevlisinin sık sık duymadığını duyduğunuz şey, 'Ah, bu arada, tek parça halinde çalışmaya geri dönmenizi istiyoruz.”
Bu nedenle Page-Bottorff, işçileri her vardiya sonunda bir “güvenlik anahtarını” kapatmaya teşvik etmeyen, 7/24 güvenlik ve sağlık yaklaşımını savunuyor.
“Lider olarak biz işçilere evde kullanmak için araçlar sağlamalıyız” diyor. “Ailelerini davet etmeliyiz, çünkü icra arıyorsanız, bir çalışanın çocuğu ebeveynlere evin çevresinde eldiven veya göz koruması giymesini hatırlatan çocuk olabilir.”
4. Parmak İşaretleme Faydalı Değil
Page-Bottorff, şirketlerin güvenlik kültürlerini ele almalarına yardımcı olurken, iki kelimeye odaklanan çok zaman harcıyor: Yargı ve suçlama. Yetkili makamların varsayılan davranışının, astlara, sorunun kökenini araştırmaya veya empati göstermeye zaman ayırmadan davranışlarının yanlış olduğunu söylemek olduğunu söylüyor. Yapıcı ipuçlarını veya kişisel hikayeleri paylaşmak yerine suçlayıcı açıklamalar yapmanın liderlerin modern güvenlik programlarında yaptığı en büyük hatalardan biri olduğuna inanıyor.
“Güvenlik uzmanlarına neyin yanlış olduğunu veya hata ağacı analizi yapmaları öğretildi, böylece neyin yanlış olduğunu anlayabilir ve gelecekte nasıl daha iyi hale getirileceğini belirleyebilirler” diyor. “Ama nihayetinde, bu analizler suçlanıyor ve korumaya çalıştığımız insanlar kadar insan olduğumuzu gösterme sorumluluğumuz olduğunu unutuyoruz.”
5. İyi Alışkanlıklar İyi Alışkanlıklar
Süpervizörler insan düzeyinde ilerleme sağlayabilir, ancak iyi alışkanlıklar, çalışanların yaşıtlarından aldıkları geri bildirimler ve örneklerden en güçlü şekilde etkilenir. Çalışanlar eşler arası düzeyde meşgul olduktan ve desteklendikten sonra, Page-Bottorff, bir şirketin güvenlik kültürünün, CSP, EMBA, EMBA, “ütopya” olarak adlandırdığı SafeStart meslektaşı Gary Higbee'ye çok daha yakın olduğunu söylüyor.
“Eşler arası düzeyde, işçiler sadece kendilerini korumakla kalmıyor, birbirlerini aktif olarak arıyorlar,” diye devam ediyor Page-Bottorff. “Bir akran size geldiğinde ve 'Hey, belki de bu şekilde yapmalısınız' dediğinde, bu farklı bir saygı seviyesinden gelir ve dinleme olasılığınız daha yüksektir.”
kaynak: