Makale Spesifik güvenlik konuşmalarının önemi

Sayın @Üyeler , Aranızda bu söylemime katılmayanlarınız mutlaka olacaktır fakat her zaman mesleğin yarısının iyi bir iletişim olduğunu savunan birisiyim. Yaptıklarımızı, sebeplerini ve gereklilikleri iyi anlatamazsak yönetim sistemi başarıya ulaşmıyor.

Bunun içinde eğitimler, iş başı konuşmaları, toplantılar, emailler ve son zamanlar WhatsApp gibi hızlı mesajlaşma araçları sıkça kullanılıyor.

Ben bu konuda farklı bir noktaya değinmek istiyorum. Siz iletişimlerinizde genel konulara mı daha çok değiniyorsunuz yoksa spesifik konularda konuşmayı yada bilgi vermeyi mi tercih ediyorsunuz? Ayrıca bu tercihinizin arkasında ki sebep nedir?

Merhabalar harika bir noktaya değinilmiş. Ben size katılıyorum Fatih bey. Her insan ilişkisinde olduğu gibi çalışan ilişkilerinde de birincil öncelik iletişim. Fakat genel konularda konuşulduğu zaman çalışanlarda bi bıkkınlık gözlemliyorum. Ben olabildiğince her çalışanın işine özel spesifik konular tercih ediyorum ve genelde işini yaparken uygunsuz davrandığı hareketi sebep ve sonuçları ile izah etmek gibi bir yol izliyorum. Bazen yorucu bir süreç oluyor fakat daha iyi geri dönütler aldığımı fark ettim.

Fatih Bey merhabalar. Konu yine iyi seçilmiş, tebrik ederek başlamak isterim. Burada yapılan paylaşımların genç ve yeni , taze kan olan iş güvenliği profesyonellerine bilgi olarak katkısı olacağını düşünüyorum.

Öncelikle konuya öğretme tekniklerinin doğru seçilmesi gerektiği ile başlamak isterim. İşimiz ve Konu başlığımızın İş Sağlığı ve Güvenliği olduğunu , öğretme hedefinde olan (maalesef ülkemizde henüz ilk öğretimde bu vb konular yer almıyor...) "Çalışan" kitlenin yetişkin olduğunu bilmemiz gerektiğini , bu bakış açısıyla da öğretme tekniklerinden diksiyon-vurgu-görsel/sözlü anlatıma kadar nasıl metotlar seçmemiz gerektiğini daha rahat anlayabileceğimizi düşünüyorum. Bu nedenle en sık yapılan hata "Genel-Klasik Öğretme" yöntemleri uygulanarak iletilen eğitim-bilgiler... yani karşımızdakinin neye ihtiyacı olduğundan ve beklentisinden ziyade eğiticinin belirli zamanda , yeterli gördüğü miktarda bilgiyi karşı tarafa aktarması şeklinde ilerliyoruz. Bu da maalesef ki çalışan üzerinde etkili olmuyor.

Konumuz İş Sağlığı ve Güvenliği , Hedef Kitle Yetişkin Eğitimi olduğuna göre tercih edilmesi gereken şüphesiz ki hayatı, işi , iş-kazanç ilişkisini tecrübe etmiş olan kişilerin neyi-nasıl almak istediğine yönelik eğitimler olmalıdır !

Unutmamak gerekir ki özünde baktığınızda "Kendini Güvende Hissetme" yaradılıştan içimize yerleştirilmiş bir olgudur. Her insan kendini güvende hissetmek ister. Bunu sadece iş hayatı için düşünmemek gerekir, sosyal yaşamda da en basit tabirle bir yerden uzun süredir ikamet ettiğimiz bölgeye (evimizin olduğu..) gelirken , sokağımıza-semtimize girdiğimizde kendimizde hissettiğimiz rahatlama hissi aslına bakarsanız kişinin kendini güvende hissetme güdüsünün sonuç bulmuş halidir ! Fakat işin içerisine sosyal iletişim, yaşam faktörleri, sağlık, ekonomik refah vb unsurlar girdiğinde yani çalışma hayatına geçiş yaptığınızda maalesef ki öncelikler yer değiştirebiliyor. Bunun üzerine bir de tecrübeler, bu tecrübeler karşısında yaşanan olumlu-olumsuz sonuçlar kişilerin risk algısında esneme oluşturmakta dolayısıyla da "İHTİMAL" faktörünü yanlış değerlendirmelerine, yaptıkları hata sonucunda zarar görmedikleri için bu ihtimalin düşük olduğu düşüncesine kapılmalarına ve sonuçta da tehlikenin farkına varmamalarına neden olduğunu sıkça görüyoruz.

Yukarıda anlattığım aslında kişilerin tehlike ve risk kavramlarını nasıl algıladığına yönelikti. Gereksiz görebilirsiniz ama ben kişilerin öğrenme ihtiyaçlarının dolayısıyla da eğiticinin öğretme tekniklerinin bu durumlar karşısında değişkenlik gösterdiğini düşünüyorum. O nedenle de bu şekilde bir giriş yapmak istedim...

Yapılan bilimsel araştırmalara göre Yetişkinlerin öğrenme kuramında aşağıda ki ihtiyaçlar mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır;
1) Yetişkinler Bilmek İster ! Yetişkinlikte birey, neyi neden öğrendiklerini bilmek ister, kendisine bunun iletilme yeterliliğine göre aldığı bilginin gerekli olup olmadığını kendi iç dünyasında tartar-değerlendirir. Bu nedenle yetişkinlere yönelik bir eğitim programında neden bu eğitimi almaları gerektiği ve bu eğitimin işlerine nasıl yarayacağının açık , net ve örneklendirilerek anlatılması önemlidir.
2) Yetişkinler Kendilerine İletilen Bilgileri Deneyimleri ile Sentezler ! Karşınızda ki kitlenin yukarıda da belirtildiği gibi bazı deneyimlere sahip olduğu, belirli bir kültürel yapıda olduğu ve buna bağlı direnç oluşması ihtimali unutulmamalıdır. Karşınızdakilerin deneyimleri ve önceki öğrenmeleriyle ilişki kurarak bilgi aktarımı daha etkili olacaktır. Çünkü yetişkinlerin deneyimleri eğitim içeriğinin bir parçası olduğunda, öğrenme motivasyonu artar ve öğrenmeye yönelik olası direnç ortadan kalkar. Deneyimlerin ve önceki öğrenmelerin şekillenmesinde yetişkinlerin kültürel özellikleri de önemli bir rol oynuyor. Eğitimin içeriğini kendi kültürleriyle ilişkilendiremediklerinde eğitimden kopabilirler. Bu nedenle yetişkinler için hazırlanılan eğitim programlarının içeriği , yetişkinlerin deneyimleri ve kültürel özellikleri göz önünde bulundurularak , entegre edilerek tasarlanmalı, kullanılacak örnekler sebep-sonuç ilişkilerinde bu husustan faydalanılmalıdır.
3) Yetişkinler Benlik Kavramına sahiptir ! Yetişkinlerin çocukların aksine sadece iletilen bilgiyi alıp itaat edeceği gibi bir kibre kapılmamak gerekir. Karşınızdaki kişi iletilen bilgiyi alırken bağımsız olmayı ve kontrol sahibi olmayı isteyecektir. Bu durum eğitiminiz sırasında zaman zaman kontrolün karşınızdaki kitle tarafından ele geçirilmeye çalışılmasına ve bunun ana konudan bağımsız olabileceğine hazırlıklı olmak gerekir. Bunun önüne nasıl mı geçersiniz ? Gerçekçi örneklemeler ve tecrübeler yanında gerektiği yerde, gerektiği kadar karşınızdakileri konuya dahil ederek .... İnteraktif eğitim !
4) Hazır Olmak ! Karşınızdaki kişiler çalışan ve siz bir uzmansınız tabii ki ama unutmayın ! Karşınızdaki kitleden bir kişi bile eğitim konusuna hazır gelebilir ve eğitim sırasında aktif olarak bilgisini ortaya koymak isteyebilir. Bu durum aslında diğer katılımcıların teşvik edilmesi açısından iyidir FAKAT ! tam da bu nedenle siz yani EĞİTİMCİNİN mutlaka konuya hakimiyeti, sunumunu ve vereceği örnekler yanında yapacaksa eğitim içi faaliyet/oyun vb çalışmalara hazırlıklı olması gerekir.
5) Motivasyon ! Yetişkinler için yan haklar, iş güvencesi, terfi, daha yüksek maaş gibi dışsal motivasyon kaynakları öğrenme sürecinde etkili olsa da, içsel motivasyonları yüksek olduklarında çok daha iyi öğrenirler. Konuya ilgi duymaları, kendilerini geliştirmeleri, bundan keyif alıyor olmaları gibi içsel kaynaklar yetişkinleri öğrenme sürecinde daha çok motive eder. Bu doğrultuda ; Eğitim sırasında katılımlarını ve başarılarını takdir etmek, Bireyselliklerine ve otonomilerine saygı göstermek, Eğitim sürecinde onların yaşam deneyimlerini eğitim içeriğine entegre etmek, Onlara eğitimden beklentileri ve hedeflerini sormak, Eğitim içeriğinin gerçek yaşamda uygulamalarını "GÖRSELLERLE DESTEKLEYEREK" göstermek yetişkin öğrenenlerin içsel motivasyonlarını artırıcı unsurlardandır.

Yukarıda belirttiğim 5 başlığı göz önünde bulundurarak; eğitim alacak kitlenin kültürel yapısını ve ihtiyaçlarını iyi kavrayarak, gerçekçi ve güçlü deneyimleri eğitime katarak, doğru-hedefe yönelik örnekler ve görsellerle destekleyerek gerçekleştirilen eğitimler karşınızdaki çalışanların daha fazla bilgi almasına dolayısıyla öğrenmelerine katkıda bulunacaktır. TAVSİYEM , HAZIR VE KOPYALA YAPIŞTIR EĞİTİM SUNUMLARINDAN UZAK DURUN ! YA DA BUNLARI GELİŞTİREREK KENDİ HAKİMİYETİNİZİ KURABİLECEĞİNİZ DOĞRU HALE ÇEVİRİN....

Sağlıklı günler.

Fatih Bey merhabalar. Öncelikle sitenize yeni katılan bir üye olarak çalışmalarınızı ve çabalarınızı takdir ederek takip ediyorum. İnşallah siz ve sizin gibi bu sayfadaki diğer arkadaşlarımızdan bir şeyler öğrenip çalışma hayatıma tatbik edeceğimi düşünüyorum.
Konumuza gelirsek aklın yolu birdir derim. Ben de siz ve arkadaşlarım gibi genel konulardan ziyade spesifik konuları gerek günlük işbaşı toplantılarımızda gerekse tartışma ortamlarımızda irdeleyenlerdenim. Genel konuların biraz daha çalışanı sıktığı ve amacına çok ulaşamadığını düşünüyorum. Sahada yaptığımız çalışmalardan daha çok nerelerde sıkıntı yaşıyorsak o konuyu daha çok işlemeye çalışıyorum. Söz gelimi kaldırma ve manipülasyon işleri yapıyorsak ve çalışan uygun ekipman seçimini doğru yapamıyorsa bunu uygulamalı olarak ve detaylarıyla anlatıyor ve gösteriyorum. Tek bir sapan veya tekbir mapayı günlerce anlattığımı bilirim. Maalesef bizim işimizde detayları atlamak gibi bir şey söz konusu olamaz. Çalışan da o konu hakkında durduğumuzda kendini ve yaptığı iş daha çok önemsediğimizin farkında olduğunu anlıyor. En azından ben öyle hissediyorum Hülasa yaptığım işi önemsiyorum ve bazen çalışanların kaderlerini değiştirecek kararları aldığımız/almadığımız zaman nelerin olduğunu görmek bu işe olan titizliğimi daha da tetikliyor. Ve bunlar detaylarda gizli...